Çelikler için
Paslanmaz çelikler için
Dökme demir için
Demir icermeyen metaller icin
Kesimi zor malzemeler için
Sertleştirilmiş malzemeler için
Tokyo'nun Merkezinde Üretimin Kalbi
Mitsubishi Materials Advanced Materials & Tool Company, TRIDIA karbür takımlarının üretimine 1931 yılında başladı ve Tokyo Fabrikası takımın gelişimi aşamasında önemli bir rol oynadı. Tokyo'nun ortasında böyle bir fabrika çok alışıldık değildi ve Mitsubishi Materials Tokyo Fabrikası savaş sonrası balon ekonomi yüksek büyüme döneminde karbür takım üretimi için bir üs haline geldi.
Tokyo Fabrikası, bugün Shinagawa Chuo Parkı'nın bulunduğu yerdeydi. Tokyo'nun ortasında, Tokyo-Oimachi hattındaki Shimo-shimmei İstasyonu'na yürüyerek birkaç dakika uzaklıktaki Tokyo Fabrikası 1916 yılından günümüzden yaklaşık 25 yıl öncesine kadar hizmet verdi. Mitsubishi Materials karbür takım işletmesi, bugünden 100 yıl önce, 1916 yılında, Koyata Iwasaki'nin önerisiyle Mitsubishi Goshi Kaisha Madencilik Araştırma Enstitüsü (Merkezi Araştırma Enstitüsü) özel bir araştırma şirketi olarak kurulduğunda faaliyet göstermeye başladı. Enstitü, diğer şirketlerin bir adım ötesinde tungsten araştırmalarına başladı. 1923'te karbür alaşımı araştırmalarına başladı. 1926'da Alman şirketi Krupp, dünyanın ilk karbür takımı olan WIDIA'yı piyasaya sürdü. Şaşırtıcı kesme performansı tüm dünyadaki şirketleri karbür alaşımı araştırmalarına hız vermeye teşvik etti. O zamanlar İngiltere'de olan bir Merkezi Araştırma Enstitüsü personeli WIDIA ürününün performansını gördüğünde hayran oldu. Mitsubishi Materials karbür alaşımlarının değerini hemen anladı ve geliştirme çalışmalarına hız verdi. Karşılaşılan zorlukların üstesinden gelmek için şirketin 1931'de ilk karbür ürünü TRIDIA'yı piyasaya sürmeden önce sekiz uzun yıl uğraşıp didinmesi gerekti. Mitsubishi Materials, Madencilik Araştırma Enstitüsü'nü Omiya'ya taşıdığında karbür alaşımı işletmesi Oi Şubesi olarak devam etti.
1939'da 2. Dünya Savaşı'nın başlaması endüstriyi hemen etkiledi. Sinterlenmiş karbür ve stellit gibi savaş malzemelerine olan talep hızla artarken çalışanlar savaşa gönderildi. 1943'te aylık sinterlenmiş karbür üretimi 1 tonu aşmış ve stellit üretimi 3 tonu geçmişti. Bu noktada fabrika Madencilik Araştırma Enstitüsü'nden ayrıldı. Tokyo Metal Fabrikası olarak bir süre operasyonlarına devam ettikten sonra önemli bir ulusal fabrika olarak kabul gördü. 1944'te müttefiklerin hava saldırıları şehri vurduğunda fabrika hasar gördü ve savaştan sonra, savaş sonrası onarımlara dahil edilen olası mülklerden biri olarak listelenerek müsadere tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. Fabrika yine de bu kaderden bir şekilde kurtuldu ve çalışanlar üretimi yeniden başlatmak için canını dişine taktı. Karbür takım işi başarıya koşuyordu ancak savaş koşulları değiştirmişti ve savaş sonrası koşullar hiçbir şirketin bu ürünleri almayı veya bunlara yatırım yapmayı düşünmemesine neden olmuştu, böylece Mitsubishi Materials'ın durumu önemli ölçüde kötüleşti. Üst yönetim üretimi azaltmaya ve çalışanları geçici olarak işten çıkarmaya zorlandı ancak sendikalar bu plana direndi ve kesme üretiminin tek bir çalışanı dahi işten çıkarması halinde fabrikaların tümden kapatılmasında ısrar etti. Sonuç olarak 31 Ekim 1948'de yakın zamanda yeniden işe alma umuduyla Mitsubishi Materials'ın çoğu çalışanını işten çıkarmaktan başka çaresi kalmadı ve yalnızca fabrikaları ve teknolojilerini sürdürmeye yetecek asgari sayıda çalışan işine devam etti. Şirket, Avrupa ve ABD için madencilik takım uçları geliştirmeye devam etti ve savaştan önceki durumuna dönmeye çalıştı. Aynı yılın Aralık ayında, 1948'de, fabrikalar yeniden açıldı ve işten çıkarılan çalışanlar derhal geri çağrıldı.
1952'de Tokyo Metal Fabrikası adını Mitsubishi Metal Mining Company Ltd. Oi Fabrikası olarak değiştirdi. Sıkı bir ekonomik büyüme döneminin ardından şirket savaştan sonra ilk kez 1955 yılında kâra geçti. Ardından üretim kademeli olarak arttırıldı ve 1967'nin ilk yarısından 1968'in ilk yarısına kadar üç ardışık dönem rekor kâr elde edildi. Fabrika, tüm şirketi destekleyen büyük bir işletmeye dönüştü. 1969 yılında şirket Gifu Fabrikasını inşa etti ve Oi Fabrikasıyla Japonya'daki en büyük şirket olabilecek olmalarına karşın Oi Fabrikasının dünyanın bir numaralı şirketi olmalarına yetmeyeceğini fark etti. 1970 yılında, Oi Fabrikası Mitsubishi Metal Corporation Tokyo Fabrikası olarak yeniden adlandırıldı. TRIDIA'nın piyasaya sunulmasından bu yana 35 yıl geçmişti ve şirketin karbür işletmesini küresel piyasaya açma kararı aldığı bir dönüm noktasıydı.
Mitsubishi Metal Mining Company Ltd. Oi Fabrikasından Mitsubishi Metal Corporation Tokyo Fabrikasına geçişle karbür takım işletmesi büyümeye devam etti. Böylesi kısa bir sürede talepteki bu denli büyük artışın yarattığı zorluklar, müşteri hizmetleri ve ürün geliştirme kapasitesini etkiledi. Kentsel bölgelerdeki konumundan ötürü tesislerin genişletilmesi zordu, dolayısıyla çalışan hizmetleri ve sosyal hizmet programları dahil olmak üzere şirketin işlerini genişletme kapasitesi olumsuz etkileniyordu. Bu sorunun üstesinden gelmek için yönetim kademesi Tokyo Fabrikasını Ibaraki bölgesindeki Tsukuba Bilim Şehri yakınlarında bulunan Yuki kasabası (bugün Joso şehri) sınırları içerisindeki Ishigemachi'ye taşımayı düşündü. Tokyo Fabrikası Mayıs 1992'de Tsukuba Fabrikası sahasına taşındı. Bağımsızlık ruhu ve sıkı çalışma, Tokyo Fabrikasının zorlukların üstesinden gelmesini sağladı. Bu ruh, tüm çalışanlara sirayet etmişti. Mitsubishi Materials'ın 1931'de Tridia adıyla sinterlenmiş karbür takımları piyasaya sunmasından bu yana 85 yıl geçti. Onların bu 85 yılda başardıklarını daha da geliştirerek önümüzdeki 100 yıla taşıyoruz.