MMC Magazine

Firma Mitsubishi Materials Advanced Materials & Tools Company rozpoczęła działalność w 1931 roku od produkcji narzędzi węglikowych pod nazwą TRIDIA, a główną rolę odegrał zakład w Tokio. Nieczęsto zakład tego typu lokalizowano w centrum Tokio. Zakład Mitsubishi Materials istniał tu przed i po wojnie i do czasu aż stał się bazą produkcji narzędzi węglikowych, był świadkiem okresu gwałtownego wzrostu gospodarczego, jak i okresu tzw. "kipiącej" gospodarki ("bubble economy"). 

Rozpoczęcie produkcji węglików spiekanych

Zakład w Tokio był zlokalizowany w miejscu obecnego parku Shinagawa Chuo. Zakład ten, położony w centrum Tokio, zaledwie kilka minut pieszo od stacji Shimo-shimmei na linii Tokyo Oimachi, działał od 1916 r., a zakończył działalność około 25 lat temu. Mitsubishi Materials rozpoczęła produkcję narzędzi z węglików 100 lat temu w 1916 roku, gdy Koyata Iwasaki zaproponował utworzenie prywatnej instytucji badawczej o nazwie Instytut Badawczy Górnictwa Mitsubishi Goshi Kaisha (Główny Instytut Badawczy). Instytut ten prowadził badania wolframu jeszcze przed innymi firmami. W 1923 roku rozpoczęto badania nad stopami węglikowymi.  W 1926 roku niemiecka firma Krupp, uruchomiła produkcję pierwszego narzędzia z węglika, o nazwie WIDIA. Zaskakujące wyniki skrawania skłoniły przedsiębiorstwa z całego świata do przyspieszenia badań nad stopami węglikowymi. Jeden z pracowników Głównego Instytutu Badawczego, który przebywał w tym czasie w Anglii był pod wrażeniem wyników osiąganych przez WIDIĘ. W Mitsubishi Materials natychmiast zdano sobie sprawę z potencjału tkwiącego w stopach węglikowych i przystąpiono do prac rozwojowych. Przezwyciężanie przeszkód okazało się ogromnym wyzwaniem i zmusiło firmę do ciężkiej pracy przez osiem długich lat zanim w 1931 roku wprowadzony został na rynek jej pierwszy produkt z węglika, TRIDIA. Po przeniesieniu przez Mitsubishi Materials Instytutu Badawczego Górnictwa do Omiya, funkcjonował on dalej jako Oddział OI, gdzie kontynuowano prace badawczo-rozwojowe nad stopami węglikowymi.

Trudne warunki działania podczas wojny

Początek II wojny światowej w 1939 roku wywarł bezpośredni wpływ na przemysł. Zapotrzebowanie na dostawy wojenne, m.in. na węgliki spiekane i stellity wzrosły, a pracowników wysyłano na front wojenny. Do 1943 roku miesięczna produkcja węglików spiekanych przekraczała 1 tonę, a stellitów - 
3 tony. Wtedy zakład stał się jednostką niezależną od Instytutu Badawczego Górnictwa. Kontynuował działalność jako Zakład Metali w Tokio, wkrótce został uznany za "Zakład ważny dla państwa". Zakład został zniszczony w 1944 roku wskutek nalotów sił sprzymierzonych na miasto, a po wojnie został umieszczony na liście potencjalnych aktywów przeznaczonych do reparacji wojennych i zagrożony konfiskatą. Zakład uniknął jednak tego losu, a pracownicy podjęli trud wznowienia produkcji. Produkcja węglików spiekanych była na najlepszej drodze do sukcesu, ale przerwała to wojna. Warunki powojenne uniemożliwiały zaś przejęcie, bądź nawet zainwestowanie przez firmę zewnętrzną, co znacznie pogorszyło sytuację Mitsubishi Materials. Kierownictwo zostało zmuszone rozważyć zmniejszenie produkcji i zwolnienie pracowników, ale związek zawodowy przeciwny temu planowi nalegał, że jeśli zmniejszenie produkcji spowoduje zwolnienie nawet jednego pracownika, zakład należy zamknąć. 31 października 1948 r. wobec braku innego wyjścia, zwolniono większość załogi, zachowując jedynie minimalną liczbę pracowników potrzebną do konserwacji zakładu i wyposażenia, z nadzieją, że wkrótce uda się przy ich pomocy ponownie go uruchomić. Firma kontynuowała produkcję narzędzi górniczych na rynki Europy i USA, dążąc do przywrócenia swego statusu sprzed wojny. W grudniu 1948 roku zakład został ponownie otwarty i natychmiast przyjęto całą zwolnioną załogę.

Wzrost gospodarczy i okres tzw. "kipiącej" gospodarki ("bubble economy")

W 1952 roku zakład Tokyo Metals zmienił nazwę na Mitsubishi Metal Mining Company Ltd. Zakład Oi. 
Po okresie intensywnego wzrostu, w roku 1955 firma po raz pierwszy po wojnie zaczęła przynosić zyski. Następnie stopniowo zaczęła zwiększać produkcję, osiągając przez trzy kolejne kwartały: od I połowy 1967 do I połowy 1968 roku rekordowe zyski. Działalność zakładu stała się głównym rodzajem działalności, utrzymującym całą firmę. W 1969 roku spółka wybudowała zakład w Gifu, zdając sobie sprawę, że zakład Oi pozwoli jej stać się największą firmą w Japonii, ale nie uda się w ten sposób stać się numerem jeden na świecie. W 1970 roku zakład Oi zmienił nazwę na Mitsubishi Metal Corporation Tokyo Plant. Minęło 35 lat od momentu wprowadzenia węglika TRIDIA. Był to przełomowy moment, kiedy firma zdecydowała się na wprowadzenie węglików na rynek światowy.

Od przeszłości do teraźniejszości

Od zmiany nazwy Mitsubishi Metal Mining Company Ltd. Zakład Oi na Mitsubishi Metal Corporation Tokyo Plant produkcja węglików spiekanych dalej rosła. Wyzwania związane ze znacznym wzrostem popytu w tak krótkim czasie, wpłynęły na możliwości obsługi klientów i prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Ze względu na swą lokalizację na obszarze miejskim, istniała trudność rozbudowy zakładu, co wpłynęło na możliwość rozwinięcia działalności, m.in. zapewnienia zaplecza socjalnego dla pracowników. Aby rozwiązać ten problem, kierownictwo zdecydowało o przeniesieniu zakładu w Tokio do Ishigemachi w okręgu Yuki (obecnie miasto Joso) w pobliżu Miasteczka Naukowego Tsukuba, 
w prefekturze Ibaraki. W marcu 1992 roku Zakład w Tokio został przeniesiony do Zakładu w Tsukuba. Duch niezależności i nieoglądania się za siebie pomógł zakładowi w Tokio przetrwać trudności. Zapał ten udzielił się wszystkim pracownikom. Od momentu wprowadzenia w 1931 roku na rynek przez Mitsubishi Materials węglików spiekanych pod nazwą Tridia minęło już 85 lat. Wszystkie osiągnięcia minionych 85 lat to doskonała zaliczka dla następnych pokoleń, na kolejne 100 lat pomyślnego rozwoju.